zaterdag 10 september 2011

Bescheidenheid siert de ezel



Wat? 
De ezel.

Betekenis? 
 Tegenwoordig zien wij hem vooral als dom, toch was dat vroeger anders. 
 Oké, soms was hij koppig, maar verder had de ezel een goede naam als bescheiden, eenvoudig en hardwerkend wezen. 
Een beest bovendien dat weinig nodig had om te kunnen overleven in barre omstandigheden.

Voor wie? 
In Noord-Afrika en op het Arabische Schiereiland, waar de ezel oorspronkelijk vandaan komt, reden de rijke edelen niet op paarden, maar op ezels.
 In het Oude Egypte golden ezels zelfs als statussymbolen.
 Hoe meer je er bezat, hoe groter je rijkdom.
 Kuddes van honderden exemplaren waren de notabelen dan ook niet vreemd. 
Ook in het Midden-Oosten kropen koningen en andere leden van de elite uitsluitend op de rug van ezels. Moslims zien de ezel bovendien als edel dier, dat je alleen in noodgevallen mag eten.

Waarom? 
Ezels waren in de millennia voor Christus onmisbaar bij de handel over lange afstanden door de woestijn. 
Ze sjouwden gehoorzaam zware vrachten door het dorre land. 
De dieren konden toe met weinig voedsel en ze gaven zelf voedzame melk. 
Die koppigheid neem je dan wel op de koop toe.
 Helemaal als je weet dat de voorzichtig aangelegde ezel alleen eigenwijs dienst weigert als hij denkt dat er gevaar is.




Anders nog iets? 
Al die goede eigenschappen werden in het Westen totaal genegeerd. 
Hier gebruikten de rijken het paard als rijdier. 
Zij zagen de ezels als armoedig en stompzinnig aftreksel van hun nobele hengsten. 
Hij was goed om misdadigers naar de gevangenis te dragen, het liefst achterstevoren met de staart in de hand. 
Of om hoeren naakt op te laten rijden, om ze ten schande te maken. 
Op meer waardering kon de ezel hier niet rekenen, ook al is hij in het echt een redelijk intelligent dier en heeft hij een prima geheugen.

Kijk ook op http://5-five-5.blogspot.nl/
http://dorpenstedennederland.blogspot.nl/



Geen opmerkingen:

Een reactie posten